Şiir-Havva AĞRAL

HAVVA AĞRAL

 

HIZIR GELGİTLERDE

Ve

yüreği karıncalandı yangının

arkaik bir delilik sızar yaradan

katar ve hızma doku

Hızır gelgitlerde.

Kemikleşmiş tufan

kavli çürümüş töre

Memik kere Memik soyunmuş

Gavur dağında

sıdk ile sevi düğüm

göğe ağmış melezleme sancı

çarkın kılağısında bentsiz şahdamarı

Zülfikâr ağlamış Abbas kadası pençemde...

Ve

sen gözlerine birkmiş

mayıs tozu

gençlikleri silemezsin

yılgın bir koşu

bin yıl dağarcığımda

Haydar Haydar (sız(ı)(an) damlayan

Dumrul bir pınar

gönül kökünden

Anka'nın karartma sütü

Zilan'nın sularına.

Mağrur şimdi

Düzgün baba'nın

şakağından (sız(ı)(an) damlayan

yaylım bir kıyam hattı

herkes kendi azap dantesinde

cerahati yenice dinmiş

kardeş kokusu tükeniş

Savrulur külünden Anka'ya doğru

zamanı

kafesinin sonuna kadar dolduran düş

sırdır ozanın

mızrabından (sız(ı)(an) damlayan

Derinlikli (sav)(aşım)

çatışkılı kalmış engerek

kırık hayatlardan dokunmuş

oyarımcıl ağrıyla sevdiğim yurt

kahpe rulet ve fakların

kestiği sırt

karılmazkarakilden*

bir gariplik umut

katar ve hızma doku Hızır Gelgitlerde..

* insan